Gourmetten in een boerenschuur
Langzaam daalde de avondzon over het Zeeuwse landschap. Het had die week ontzettend veel geregend, maar die avond was het heerlijk weer. Een lichte avondbries verspreidde de sluierbewolking nog wat verder uiteen en liet de bladeren van de bomen zachtjes ritselen... Voor de opmerkzame hoorder klonk boven het zachte briesje uit het gezellige knerpen van een tweetal gourmetstellen.
Op de prachtige boerderij ‘Den Doel’, gelegen naast de voormalige rivier de Arne, stond de grote roldeur van een groene tracktorloods een eindje open. Samen met de leiding waren de jongeren van de +17 gezamenlijk bezig met het bereiden en versnaperen van een ‘mixed grill’. Ondanks dat ieder een eigen pannetje had, werd er vooral gebruik gemaakt van de grote grillplaten bovenop. Shoarma, kipfilet, frikadel, hamburger, gehaktballetjes.. de ene keer iets te zwart, de anderen keer misschien wat te licht, maar smaken deed het altijd wel.
Na het eten werd er kort een begin gemaakt met het bezinnende thema voor de komende JV avonden: ‘het gebed’. Waar de Heere met ons wilt spreken d.m.v. Zijn Woord (toegepast door de Heilige Geest), heeft Hij ons het gebed gegeven om te kunnen spreken met Hem. En hoewel het eigenlijk zo’n eenvoudig middel is, kan het persoonlijk gebed soms zo moeilijk zijn. Heb ik wel echt kennis van mijn zonden? En zo niet... hoe kan ik dan vragen om vergeving? Heb ik wel een besef van Wie de Heere nu eigenlijk is? En zo niet... hoe kan ik dan tot Hem naderen in het gebed? Maar beseffen we dan wel dat we door het stellen van deze vragen eigenlijk veel te veel naar beneden kijken? We zoeken de antwoorden in onszelf, maar daar zullen we ze nooit vinden! In Openbaringen 3 zegt de Heere tegen ons: “Ik raad u dat u van Mij koopt..ogenzalf, opdat gij zien moogt.” Dan is bidden niet meer dan heel eenvoudig de handen vouwen, de ogen sluiten en zo heel eerbiedig komen aan Zijn voeten. En vraag dan maar aan de Heere of Hij ons wilt laten zien wie we echt zijn; of Hij zichzelf aan ons wilt openbaren; of Hij ons wilt bekeren, dan zullen we bekeerd zijn; of Hij ons wilt trekken, dan Zullen we Hem nalopen. Bidden, of Hij ons wilt leren bidden. Let wel, niet in lijdelijke afwachting, maar in opziende verwachting.
Daarna namen een 4-tal teams het tegen elkaar op in een variant van het spel ‘Denk en Doe’. Hierin werd een beroep gedaan op verschillende creatieve en intellectuele vermogens, waarbij een gestaag afnemend hoopje geconcentreerd zand de druk soms flink kon opvoeren.
Maar goed, de avond was gedaald en de nacht had z’n intrede gedaan. Buiten was het koud geworden. Te midden van het Zeeuwse landschap stond op het erf van een mooie boerderij, gelegen naast de voormalige rivier de Arne, een verlaten tracktorloods. De deur was nu gesloten. Binnen was het donker. Alleen een stapel stoelen en een lege tafel herinnerden nog aan wat er die avond was gebeurd. Buitenom een paar kleine, zacht knorrende, zwarte katjes bovenop een stapel hooi was iedereen verdwenen. De rust op het erf was weergekeerd.
Jongeren, bedankt dat je er waren! Het was gezellig.
Op de prachtige boerderij ‘Den Doel’, gelegen naast de voormalige rivier de Arne, stond de grote roldeur van een groene tracktorloods een eindje open. Samen met de leiding waren de jongeren van de +17 gezamenlijk bezig met het bereiden en versnaperen van een ‘mixed grill’. Ondanks dat ieder een eigen pannetje had, werd er vooral gebruik gemaakt van de grote grillplaten bovenop. Shoarma, kipfilet, frikadel, hamburger, gehaktballetjes.. de ene keer iets te zwart, de anderen keer misschien wat te licht, maar smaken deed het altijd wel.
Na het eten werd er kort een begin gemaakt met het bezinnende thema voor de komende JV avonden: ‘het gebed’. Waar de Heere met ons wilt spreken d.m.v. Zijn Woord (toegepast door de Heilige Geest), heeft Hij ons het gebed gegeven om te kunnen spreken met Hem. En hoewel het eigenlijk zo’n eenvoudig middel is, kan het persoonlijk gebed soms zo moeilijk zijn. Heb ik wel echt kennis van mijn zonden? En zo niet... hoe kan ik dan vragen om vergeving? Heb ik wel een besef van Wie de Heere nu eigenlijk is? En zo niet... hoe kan ik dan tot Hem naderen in het gebed? Maar beseffen we dan wel dat we door het stellen van deze vragen eigenlijk veel te veel naar beneden kijken? We zoeken de antwoorden in onszelf, maar daar zullen we ze nooit vinden! In Openbaringen 3 zegt de Heere tegen ons: “Ik raad u dat u van Mij koopt..ogenzalf, opdat gij zien moogt.” Dan is bidden niet meer dan heel eenvoudig de handen vouwen, de ogen sluiten en zo heel eerbiedig komen aan Zijn voeten. En vraag dan maar aan de Heere of Hij ons wilt laten zien wie we echt zijn; of Hij zichzelf aan ons wilt openbaren; of Hij ons wilt bekeren, dan zullen we bekeerd zijn; of Hij ons wilt trekken, dan Zullen we Hem nalopen. Bidden, of Hij ons wilt leren bidden. Let wel, niet in lijdelijke afwachting, maar in opziende verwachting.
Daarna namen een 4-tal teams het tegen elkaar op in een variant van het spel ‘Denk en Doe’. Hierin werd een beroep gedaan op verschillende creatieve en intellectuele vermogens, waarbij een gestaag afnemend hoopje geconcentreerd zand de druk soms flink kon opvoeren.
Maar goed, de avond was gedaald en de nacht had z’n intrede gedaan. Buiten was het koud geworden. Te midden van het Zeeuwse landschap stond op het erf van een mooie boerderij, gelegen naast de voormalige rivier de Arne, een verlaten tracktorloods. De deur was nu gesloten. Binnen was het donker. Alleen een stapel stoelen en een lege tafel herinnerden nog aan wat er die avond was gebeurd. Buitenom een paar kleine, zacht knorrende, zwarte katjes bovenop een stapel hooi was iedereen verdwenen. De rust op het erf was weergekeerd.
Jongeren, bedankt dat je er waren! Het was gezellig.
